«Όταν το ανθρώπινο πνεύμα σμιλεύει τα κτίσματα…» – Μέρος Β
Τι μπορεί να συνδέει έναν ορθόδοξο ρωσικό καθολικό ναό στην Μόσχα, ένα τζαμί στο Ισφαχάν και το μαυσωλείο ενός Μογγόλου αυτοκράτορα στην Άγκρα της Ινδίας; Μα φυσικά, οι αρχιτεκτονικές καταβολές τους!
Εκπροσωπώντας την αρχιτεκτονική δημιουργία σε δυτική και νότια Ασία, παρουσιάστηκε αυτή της Περσίας και των Ινδιών αντιστοίχως, με αντιπροσωπευτικά παραδείγματα από κάθε ιστορική περίοδο και θρησκευτική ή κοινωνική επιρροή.
Σε συνέχεια της πρώτης συνάντησής μας και της αναφοράς μας, μεταξύ πολλών άλλων, στην αρχιτεκτονική της Μεσοποταμίας, παρουσιάστηκε η αρχιτεκτονική που διαδοχικά αναπτύχθηκε στην ευρύτατη περιοχή της τότε Περσικής αυτοκρατορίας από τους Αχαιμενίδες –με επιρροές από τους Χετταίους και την κλασσική Ελλάδα–, τους Πάρθους και τους Σασσανίδες –με επιρροές από την Ελληνιστική και Ρωμαϊκή τέχνη–, με επιτομή της τελικά την Ισλαμική Περσική αρχιτεκτονική.
Από αυτήν, οι ορθόδοξοι ρωσικοί ναοί κληρονόμησαν τους υπέροχους χρωματιστούς βολβοειδείς τρούλους που μοιάζουν να είναι βγαλμένοι από παραμύθι, ενώ ταυτόχρονα επέδρασε σημαντικά στην μορφολογία των κτισμάτων των Σουλτανάτων του Ντεκάν στην Ινδία και στην Ινδομογγολική αρχιτεκτονική με αποκορύφωμα το Ταζ Μαχάλ.
Η μακραίωνη όμως και πολυποίκιλη ιστορία της αρχιτεκτονικής των Ινδιών ξεκινάει από τις πόλεις στην εύφορη κοιλάδα του ποταμού Ινδού πριν σχεδόν πέντε χιλιετίες, με την εξελιγμένη πολεοδομία και τα σπίτια με λουτρό. Εκεί γεννήθηκε η Βουδιστική και η Ινδουιστική αρχιτεκτονική, και το σύνθετο αρχιτεκτονικό μωσαϊκό συμπληρώνουν ναοί και κτίσματα επηρεασμένα από τις εκάστοτε ινδικές θρησκευτικές παραδόσεις, όπως για παράδειγμα του ζαϊνισμού και του σιχισμού.
Ναι, τελικά τα κτίσματα μπορούν να μας απαντήσουν σε πολλά για την ιστορία της ανθρωπότητας και την κρυμμένη ενότητα του κόσμου!
Διαβάστε περισσότερα:
