Σεμινάριο στο Βραχάτι Κορινθίας (Ιούνιος 2010)
Ακόμα ένα σεμινάριο του Ομίλου Εξυπηρετητών ολοκληρώθηκε με μεγάλη επιτυχία στο Βραχάτι Κορινθίας στις 18, 19 και 20 Ιουνίου 2010. Το βασικό θέμα του σεμιναρίου «Πνευματικότητα: ένας διαφορετικός τρόπος προσέγγισης της καθημερινής ζωής» αναπτύχθηκε με ποικίλους τρόπους: την κεντρική παρουσίαση του θέματος, την ομάδα διαλογιστικής χαλάρωσης καθώς και τις ομάδες δρωμένων, ανάλυσης ποιήματος και ανάλυσης ταινίας.
Μέσα από αυτές τις δραστηριότητες οι συμμετέχοντες μπόρεσαν να βιώσουν την πνευματικότητα σαν κάτι απλό και εφικτό στην καθημερινότητά τους. Είχαν τη δυνατότητα να δουν ότι, όταν ο άνθρωπος είναι στο ρεύμα της Οντότητας, ζει το καθετί αναγνωρίζοντας στα πάντα την αληθινή τους φύση. Έτσι, συμμετέχει ουσιαστικά και ενεργά σε κάθε πτυχή της ζωής του και μπορεί να είναι καλά χωρίς να χρειάζεται ειδικές συνθήκες ή πολύπλοκη εργασία για να το πετύχει.
 |
 |
Ευχαριστούμε τους συμμετέχοντες για τη θερμή ανταπόκρισή τους.
- Ακολουθεί το κείμενο του Δασκάλου Δημήτρη Κακαλίδη που αναλύθηκε στο σεμινάριο:
Ο πνευματικός άνθρωπος καλείται να ενώνεται με την Οντότητα και να κάνει τη θεώρηση πως αυτό που πρέπει να γίνει γίνεται. Ότι ένας ασθενής, για παράδειγμα, θεραπεύεται, το έργο πραγματώνεται, τα χρήματα που χρειάζονται για το έργο έρχονται, κτλ.
Καθώς ακόμα υπάρχουν αντιστάσεις μέσα του, ο άνθρωπος προβάλλει άλλες ιδέες, όπως π.χ. την ευθύνη του για το έργο που γίνεται. Προβάλλει δηλ. πάντα ένα εγώ, μια προσωπικότητα που σταματά την ροή στην πραγμάτωση.
Αυτό το εγώ δίνει χρωματισμό στη ροή, δεν αφήνει τα πράγματα να υλοποιηθούν. Αλλά το ρεύμα που έρχεται στον πνευματικό άνθρωπο είναι καθάριο, είναι η ίδια η Οντότητα. Πρέπει να αναπτυχθεί η βούληση του πνευματικού ανθρώπου τόσο ώστε το ρεύμα αυτό να μη το χρωματίζει με άλλες ιδέες, να το αφήνει να κάνει τον κύκλο του. Δεν έρχεται ποτέ ένα ρεύμα χρωματισμένο από άλλους, γιατί, ώσπου να φτάσει στον πνευματικό άνθρωπο, είναι πάλι κατακάθαρο.
Μεταφορικά μιλώντας, ο Δάσκαλος λέει πως πρέπει να αποφεύγεται τόσο η υγρασία όσο και η ξηρασία. Γιατί, αν έρθει ένα ρεύμα, τότε θα γίνει πλημμύρα, και αν έρθει η ξηρασία, θα ακολουθήσει η καταστροφή. Τα ρεύματα έρχονται για να λυτρωθούν μέσα από τη σταθερή θέση του πνευματικού ανθρώπου, πάντα θα υπάρχουν, αλλά η θεώρηση ότι θα γίνει, ότι πάντα γίνεται το αγαθό, δεν αφήνει τον πνευματικό άνθρωπο να παρασυρθεί από αυτά.
Η θεώρηση αυτή είναι μια πολύ απλή λειτουργία. Στο οποιοδήποτε συγκεκριμένο θέμα διατηρείται η ίδια σταθερή θέση. Ο πνευματικός άνθρωπος ανταποκρίνεται στην έφεση της ψυχής, εναποθέτει απλά το θέμα στην Οντότητα και θεωρεί ότι διευθετείται απ’ Αυτήν. Αυτή η θεώρηση ανοίγει την καρδιά, γεννά την αγάπη και φέρνει την πραγμάτωση. Ο άνθρωπος θεωρεί ότι το έργο γίνεται και πράγματι αυτό υλοποιείται. Δεν χρειάζεται να καταβάλλει προσπάθεια, να κάνει κάποιους ειδικούς πολύπλοκους διαλογισμούς ή να δώσει ακτινοβολία στο πρόβλημα, στον ασθενή κ.τ.λ. Αρκεί η θεώρηση ότι αυτό πραγματώνεται, για να γίνει το θαύμα. Μέσα απ’ αυτήν τη θέση έρχεται η απάντηση, τα καθημερινά προβλήματα λύνονται.
«Δος ημίν σήμερον», λέει το Πάτερ ημών. Αυτό υλοποιείται όταν ο πνευματικός άνθρωπος παραμένει στη θέση αυτής της θεώρησης με πίστη και απόσπαση. Συμπληρώνω πως αυτή η θέση δίνει γαλήνη και ταπεινοφροσύνη.
Ο Δάσκαλος του Ομίλου Εξυπηρετητών
Δημήτρης Κακαλίδης
